Archive for 'ຊີວິດ'

ຄຳແນະນຳດີໆ

Posted on October 15, 2014, under ຊີວິດ.

ຫຼາຍປີກ່ອນ ນັ່ງຍົນຈາກວຽງຈັນໄປລົງກຸງເທບ ສາຍການບິນທີ່ໃຊ້ບໍລິການເພິ່ນລົງຈອດຢູ່ສຸວັນນະພູມ ແຕ່ວ່າເຮົາຕ້ອງເດີນທາງໄປຕໍ່ທຳມະສາດຣັງສິດ ກໍເລີຍນັ່ງແທັກຊີ່ຈາກສຸວັນນະພູມໄປທຳມະສາດ ເຊິ່ງໄກຫຼາຍພໍສົມຄວນ ແທັກຊີ່ກໍຂັບພາໄປ

ໄປໄດ້ໄລຍະນຶ່ງແທັກຊີ່ກໍຊວນລົມ ກໍລົມໆ ໄປ ເພິ່ນກໍຫວັງດີເລີຍແນະນຳເຮົາວ່າ ເທື່ອໜ້າມາຫັ້ນລົງຢູ່ດອນເມືອງເອົາມັນຈຶ່ງໃກ້ທຳມະສາດ

ຕອນນັ້ນກຳລັງເຫງົານອນຢູ່ ຟັງແລ້ວຕື່ນເລີຍ ຄິດໃນໃຈ ເຮີ້ຍລຸງ ຍົນໃດບໍ່ແມ່ນລົດເມ ຊິໃຫ້ຈອດໃສກໍໄດ້ =_=!

ການຮັບເງິນໂອນຈາກຕ່າງປະເທດຂອງ BCEL

Posted on March 12, 2014, under ຊີວິດ.

***ອ່ານອັບເດດໄດ້ຢູ່ລຸ່ມໆ***

ມະຫາກາບການຮັບເງິນໂອນຈາກຕ່າງປະເທດຂອງທະນາຄານ BCEL ດຳເນີນຕໍ່ໄປ

ເປັນເວລາ 13 ມື້ແລ້ວທີ່ໂອນເງິນມາຈາກສິງກະໂປມາໃຫ້ບັນຊີ BCEL ແຕ່ຈົນປານນີ້ກໍຍັງບໍ່ໄດ້ຮັບ. ພໍສອບຖາມ BCEL ໄປກໍບອກວ່າຜູ່ໂອນຫັ້ນ ໂອນຜ່ານ JP Morgan ເຊິ່ງທາງ BCEL ຍົກເລີກສັນຍາກັບ JP Morgan ແລ້ວ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ບໍ່ໄດ້ຮັບເງິນ. ອັນນີ້ເປັນຄວາມຜິດຂອງຜູ່ຮັບເງິນເອງທີ່ບໍ່ຮູ້ວ່າທະນາຄານເຂົາຍົກເລີກສັນຍາກັນ ແລະທາງ BCEL ກໍບໍ່ໄດ້ສົນໃຈ ເພາະຄິດວ່າແຈ້ງໃນເວັບໄຊແລ້ວ ແຕ່ວ່າໃນເວັບໄຊບໍ່ໄດ້ແຈ້ງ ສະນັ້ນກໍເປັນຄວາມຜິດຂອງຄົນຝ່າຍເຮັດເວັບ ບໍ່ກ່ຽວກັບຝ່າຍ FX

ແລ້ວບາດນີ້ເງິນມັນໄປຢູ່ໃສ? ຖາມນຳທະນາຄານຕົ້ນທາງກໍບອກວ່າບໍ່ໄດ້ຮັບເງິນຕີກັບມາ ສະແດງວ່າເງິນໄປຮອດແລ້ວ… ແຕ່ຜູ່ຮັບບໍ່ໄດ້ຮັບເງິນເທື່ອ? ມັນເປັນໄປໄດ້ແນວໃດ???

ສອບຖາມກັບໄປຫາ BCEL ອີກກໍບອກວ່າເງິນຖືກຕີກັບໄປແລ້ວ ແລະຖືກສົ່ງຜ່ານ Citibank ແທນ ແຕ່ຜູ່ຮັບຕ້ອງເສຍເງິນ $40 ເປັນຄ່າຕີກັບ ແລະແນ່ນອນວ່າຜູ່ຮັບຜິດເອງທີ່ບໍ່ຮູ້ວ່າ BCEL ກັບ JP Morgan ເຂົາຍົກເລີກສັນຍານຳກັນແລ້ວ ສະນັ້ນ ໃຜບໍ່ຮູ້ ຄົນນັ້ນກໍເປັນຄົນຈ່າຍ… ເອີ ໃຫ້ມັນໄດ້ຈັ່ງຊີ້

ແຕ່ກ່ອນໃຊ້ JDB ຮັບເງິນແຕ່ລະເດືອນ ບໍ່ເຄີຍມີບັນຫາ ຮັບກົງເວລາຕະຫຼອດ ເສືອກຢາກອວດເກັ່ງໄປໃຊ້ BCEL ຮູ້ທັງຮູ້ວ່າເປັນທະນາຄານອັນດັບນຶ່ງຂອງປະເທດ ບໍ່ຮູ້ຈັກຈຽມ ທະນາຄານນີ້ເຂົາບໍ່ສົນໃຈດອກ ເງິນໃຜກັບເງິນໃຜ ແນວວ່າທະນາຄານເພິ່ນມີລູກຄ້າຫຼາຍສຸດເດເນາະ -“-

ເສຍເວລາ ເສຍຄວາມຮູ້ສຶກ ແລ້ວຍັງເສຍເງິນອີກ ເຊົາໃຊ້ມັນເທາະ BCEL ກັບໄປໃຊ້ JDB ດີກວ່າ ບໍ່ມີ Online Banking ກໍໂທຖາມເອົາລະກັນວ່າເງິນເຂົ້າຫຼືຍັງ

ເລື່ອງນີ້ສອນໃຫ້ຮູ້ວ່າ:

  1. ຖ້າດົນກວ່າ 5 ມື້ເຂົ້າການແລ້ວຍັງບໍ່ໄດ້ເງິນ ໃຫ້ໂທຖາມ
  2. ເວລາຈະຮັບເງິນໂອນ ໃຫ້ຖາມນຳທະນາຄານກ່ອນວ່າຕ້ອງຮັບຜ່ານທະນາຄານໃດ ແລະຫ້າມຮັບຜ່ານທະນາຄານໃດ ພ້ອມກັບບອກຂໍ້ມູນນີ້ກັບຄົນໂອນນຳ
  3. ຢ່າຄິດວ່າທະນາຄານທີ່ຄົນໃຊ້ຫຼາຍທີ່ສຸດຈະດີທີ່ສຸດ ບາງຄັ້ງມັນກໍບໍ່ເປັນແບບນັ້ນສະເໝີໄປ
  4. ທະນາຄານບໍ່ເຄີຍຜິດ ຖ້າມີຫຍັງເກີດຂຶ້ນ ລູກຄ້າຕ້ອງເສຍເງິນຄ່າຕີກັບເອງ

ຊີວິດ!

ຄືເອົາເຂົ້າແທ້ໆແລ້ວຢາກຖາມວ່າ ການທີ່ໄປຍົກເລີກສັນຍາຫຍັງນຳທະນາຄານໃດ ຈົນເຮັດໃຫ້ມັນມີຜົນກະທົບໃນວົງກວ້າງ ເປັນຫຍັງບໍ່ແຈ້ງລ່ວງໜ້າ? ຖ້າການຍົກເລີກສັນຍາກັບ JP Morgan ມັນເຮັດໃຫ້ຄົນອື່ນຕ້ອງຮັບເງິນໂອນບໍ່ໄດ້ ແລ້ວຍັງຕ້ອງເສຍເງິນຄ່າທີ່ເງິນໂອນຖືກຕີກັບຫັ້ນ ເປັນຫຍັງບໍ່ບອກກ່ອນ? ເສຍທັງເວລາ ທັງຄວາມຮູ້ສຶກ ແລ້ວຍັງເສຍທັງເງິນອີກ. ຖາມຝ່າຍ FX ກໍຕອບວ່າແຈ້ງແລ້ວ ແຈ້ງໃນເວັບ..​. ຂໍໂທດເທາະ ຂ້ອຍກຳລັງເປີດໜ້າເວັບ BCEL ຢູ່ ເຈົ້າແຈ້ງຢູ່ໜ້າໃດ? ກໍພັດຕອບວ່າສົງໄສພະນັກງານເວັບໄຊບໍ່ໄດ້ອັບເດດເທື່ອ… ເອີ ດີ! ແລ້ວຈັ່ງໃດ? ປັດຄວາມຮັບຜິດຊອບໄປໆມາໆ ປານເດັກນ້ອຍເຮັດວຽກ.

ຖ້າບໍ່ໂທໄປນຳ ກໍຄືຊິບໍ່ໄປຮອດໃສຈັກເທື່ອ ຍອມນຳ. ບໍ່ແມ່ນຍ້ອງທະນາຄານອື່ນດອກ ແຕ່ທະນາຄານອື່ນມັນທະນາຄານນ້ອຍໆ ຄົນໃຊ້ໜ້ອຍ ແຕ່ມັນຍັງບໍ່ເຄີຍເຮັດໃຫ້ຜິດຫວັງ ບໍ່ເຮັດໃຫ້ເສຍເວລາ ເສຍເງິນ ແລ້ວກໍເສຍຄວາມຮູ້ສຶກແບບນີ້.

ລະບົບມັນດີ ມີຄວາມເປັນໄປໄດ້ໃນການຮອງຮັບການນຳໃຊ້ຫຼາຍ ແຕ່ການຈັດການບໍລິຫານບໍ່ໄດ້ເລື່ອງ. ເຊິ່ງເຖິງເຮົາຈະເປັນລູກຄ້າລາຍນ້ອຍໆ ຈົນທາງທະນາຄານເພິ່ນບໍ່ສົນໃຈ ຫຼືໃສ່ໃຈຫຍັງນຳ ເຮົາກໍມີເວລາທີ່ຈຳກັດຂອງເຮົາ ບໍ່ສາມາດເອົາເວລາໄປນຳເງິນໄດ້ທຸກມື້ທຸກເວັນ ເສຍວຽກເສຍການ. ຍ້າຍກັບໄປໃຊ້ທະນາຄານເກົ່າດີກວ່າ. ຫວັງວ່າອີກ 5 ປີ ຫຼື10 ປີຊິດີກວ່ານີ້.

 

ອັບເດດຫຼ້າສຸດ ມື້ນີ້ (13 ມີນາ 2014) ໃນທີ່ສຸດກໍໄດ້ຮັບເງິນແລ້ວ ຂອບໃຈທຸກຝ່າຍທີ່ນຳເລື່ອງໃຫ້ ຂອບໃຈຫຼາຍໆ ແລະກໍຂໍໂທດນຳທຸກຄົນທີ່ເດືອດຮ້ອນໄປນຳ ກໍບໍ່ຮູ້ຊິວ່າແນວໃດ ເຮົາກໍເດືອດຮ້ອນ ໄປຮັບປາກຄົນອື່ນວ່າຊິໂອນເງິນໃຫ້ ຄິດວ່າເງິນຊິມາຕາມກຳນົດຄືທຸກເທື່ອ ພັດວ່າຊ້າແລ້ວຊ້າອີກ ຈົນບໍ່ຮູ້ຊິເອົາໜ້າໄປໄວ້ໃສລະ ມື້ໃດກໍບອກວ່າມີບັນຫານຳທະນາຄານ ປານໄປຕົວະເຂົາເຈົ້າ. ແຕ່ບໍ່ເປັນຫຍັງ ບາດນີ້ກໍປ່ຽນໄປຮັບເງິນຜ່ານທະນາຄານເກົ່າເອົາ ລ້າສະໄໝໜ້ອຍນຶ່ງ ໄດ້ໂທຖາມເອົາ ແຕ່ສະບາຍໃຈກວ່າ.

ສຸດທ້າຍກໍມີແຕ່ຢາກບອກວ່າ ບໍ່ໄດ້ໂທດທະນາຄານ ເພາະໂຕທະນາຄານມີລະບົບທີ່ດີ ແຕ່ການສື່ສານ ການຈັດການບັນຫາຕ່າງໆ ມັນຍັງບໍ່ທັນໃຈເທື່ອ ກໍເຂົ້າໃຈຫັ້ນລະ ວ່າລູກຄ້າຫຼາຍ ແຕ່ຖ້າລູກຄ້າຫຼາຍ ກໍຄວນປັບປຸງຄົນ ເພີ່ມຄົນໃຫ້ເໝາະກັບສະພາບການທີ່ປ່ຽນໄປ. ເພາະບາງທີກໍຮູ້ສຶກວ່າ ເຮົາໄປທະນາຄານນ້ອຍໆ ແຕ່ອຸ່ນໃຈ ດີກວ່າໄປທະນາຄານໃຫຍ່ໆ ແຕ່ບໍ່ຮູ້ຈັກໃຜເລີຍ.

ອັບເດດວັນທີ 14 ມີນາ 2014: ທາງຕົວແທນຂອງທະນາຄານໂທມາຊີ້ແຈງເລື່ອງທີ່ເກີດຂຶ້ນ ໂດຍລະບຸວ່າ

1. ການປິດບັນຊີຂອງ JP Morgan ເກີດຂຶ້ນໃນເດືອນ 2
2. ທະນາຄານ BCEL ໄດ້ພະຍາຍາມແຈ້ງໃຫ້ລູກຄ້າແລ້ວ ແຕ່ກໍບໍ່ສາມາດແຈ້ງໃຫ້ຄົບຖ້ວນໄດ້
3. ທະນາຄານບໍ່ສາມາດຮູ້ໄດ້ວ່າມີເງິນຈາກໃສຄ້າງແດ່ ເວັ້ນເສຍລູກຄ້າຈະແຈ້ງໄປແລ້ວທະນາຄານຈຶ່ງສາມາດນຳໃຫ້ໄດ້ ແຕ່ການນຳໃຫ້ກໍບໍ່ສາມາດເລັ່ງລັດໄດ້ ເພາະເປັນການເຮັດວຽກຂອງສອງ ຫຼືຫຼາຍກວ່າສອງທະນາຄານຮ່ວມກັນ ດັ່ງນັ້ນ ຕ້ອງຖ້າໃຫ້ທະນາຄານອື່ນຕອບກັບມາຈຶ່ງຈະສາມາດຕອບລູກຄ້າອີກເທື່ອນຶ່ງໄດ້
4. ການຫັກເງິນ $40 ບໍ່ຮູ້ໃຜຫັກ ບໍ່ແມ່ນ JP Morgan ກໍຄືຊິແມ່ນທະນາຄານຕົ້ນທາງທີ່ດຶງເງິນກັບ
5. ທາງ BCEL ໄດ້ພະຍາຍາມເຕັມທີ່ໃນການຕິດຕາມແລະຊ່ວຍເຫຼືອແລ້ວ

ຟັງແລ້ວກໍບໍ່ມີຫຍັງຊິເວົ້າ ກໍໄດ້ແຕ່ຂອບໃຈທີ່ແຈ້ງມາ ແລ້ວກໍໄດ້ແຕ່ຖອນຫາຍໃຈຍາວໆ ວ່າເປັນການຕັດສິນໃຈຍ້າຍທະນາຄານໃນຊ່ວງເວລາທີ່ບໍ່ຖືກຕ້ອງເອງ ເພາະກາຍເປັນວ່າຍ້າຍເອົາຕອນທີ່ JP Morgan ປິດບັນຊີຢູ່ລາວ ເຊິ່ງມີຜົນກັບທຸກທະນາຄານ (ຕາມທີ່ຕົວແທນຂອງ BCEL ບອກມາ) ກໍເລີຍເຮັດໃຫ້ຖືກຄາວຊວຍໄປ.

ກໍມີແຕ່ ຂອບໃຈອີກຄັ້ງນຶ່ງ ສຳລັບຕົວແທນ BCEL ທີ່ໂທມາຊີ້ແຈງແລະຂໍໂທດໃນເຫດການທີ່ເກີດຂຶ້ນ. ສຳລັບໃນນາມຂອງລູກຄ້າ ຜູ່ໃຊ້ບໍລິການແລ້ວ ກໍຜິດຫວັງ ແຕ່ກໍບໍ່ຊ່າງຊິວ່າແນວໃດ ເຮົາກໍວ່າເຮົາເສຍຫາຍ ເສຍທັງເວລາທັງຄວາມຮູ້ສຶກ ທັງເງິນ ສ່ວນທະນາຄານເພິ່ນກໍວ່າເຮັດດີທີ່ສຸດແລ້ວ ກໍຄືຊິສຸດແນວນັ້ນລະເນາະ.

อาการ “ดีเกินไป” or so called Nice guy syndrome

Posted on January 29, 2014, under ຄວາມຮັກ, ຊີວິດ.

อาการดีเกินไป (อังกฤษ: Nice guy syndrome) เป็นคำจำกัดความทางจิตวิทยาบรรยายลักษณะของเพศชาย ที่มีปัญหาในการมีคู่ โดยมีที่มาจากคำพูดของเพศตรงข้ามว่า “ดีเกินไป” (ตัวอย่าง เธอเป็นคนดีเกินไป แต่เราไม่สามารถเป็นแฟนกันได้ มาคบกันเป็นเพื่อนเถอะ) ซึ่งเกิดจากความรู้สึกของเพศตรงข้ามเปรียบเทียบลักษณะ “ผู้ชายที่ดีเกินไป” ไม่เข้าใจการเติบโต การวางตัวต่อเพศตรงข้าม และเรื่องราวของการมีชีวิตคู่ รวมไปถึงไม่สามารถสร้างความสัมพันธ์โรแมนติค

ลักษณะของบุคคลที่อยู่ในอาการดีเกินไป ส่วนมากจะมีจิตใจดีงาม ชอบช่วยเหลือผู้อื่น มักจะมีปัญญาสูงกว่าบุคคลทั่วไป เชื่อมั่นในความคิดตัวเอง ในขณะเดียวกันก็ขาดความเข้าใจในความคิดของผู้หญิง ขาดความเข้าใจในเรื่องของสังคมมนุษย์ และในหลาย ๆ ครั้งจะขาดความมั่นใจในเรื่องความรัก การแสดงออกจะออกมาในลักษณะ การช่วยเหลือหรือเสนอตัวช่วยเหลือ ไม่ว่าเพศตรงข้ามจะต้องการหรือไม่ แสดงให้เห็นถึงการกระทำที่ตอบสนองความต้องการของตัวเอง (ที่ต้องการแสดงออก โดยการช่วยเหลือ) การพูดจาจะแสดงออกมาในลักษณะการฟังมากกว่าการพูด และเมื่อใดที่เพศตรงข้ามต้องการถอนตัวออกจากความสัมพันธ์ อาการทางจิตใจจะทำให้เกิดเข้าใจที่ตัดพ้อต่อว่าเพศตรงข้าม และในหลายๆ เหตุการณ์ถ้าเพศตรงข้ามเกิดความสัมพันธ์ใหม่กับผู้ชายคนอื่น ที่มีลักษณะท่าทางไม่ดี ผิดแปลกไปจากตน จะทำให้เกิดความตัดพ้อต่อว่าเพศตรงข้าม และฝังความคิดว่า “ผู้หญิงในโลกรักแต่คนไม่ดี” ในขณะที่เพศตรงข้ามต้องการบุคคลที่สามารถวางตัวในสังคม และมีความมั่นคงทางอารมณ์

ทฤษฎีขั้นบันไดของความรักสนับสนุนแนวความคิดของอาการดีเกินไปว่า ผู้หญิงโดยปกติจะถูกดึงดูดด้วย ลักษณะความมั่นคงทางด้านจิตใจ ฐานะ และความเป็นตัวของตัวเองของเพศตรงข้าม มากกว่ารูปร่างหน้าตา ในขณะเดียวกับที่ผู้ชายส่วนมากจะถูกดึงดูดด้วย รูปร่างและหน้าตาของเพศตรงข้าม มากกว่าปัจจัยอื่น

ถึงแม้ว่าอาการดีเกินไป จะไม่ถูกนับเป็นอาการทางจิต แต่ผลที่เกิดขึ้นกับผู้ชายที่มีอาการ จะทำให้เกิดความท้อแท้ และหมดหวังในการเติบโตและเข้าใจลักษณะโครงสร้างของสังคมมนุษย์ วิธีแก้อาการเหล่านี้ แนะนำโดยผู้เชี่ยวชาญทางการเข้าใจผู้คนและสังคม โดยการเปลี่ยนแนวการดำรงชีวิต เช่น การออกไปทำในสิ่งที่ไม่เคยทำ เรียนรู้ลักษณะของสังคมรอบตัว ส่งผลให้เกิดความรู้ที่เปิดกว้างขึ้นในการเรียนรู้สังคม การวางตัวในสังคม และการวางตัวต่อเพศตรงข้ามตามมา เว็บไซต์จัดหาคู่ได้นำทฤษฎีนี้มาช่วยเหลือ ผู้ชายที่มีอาการเหล่านี้

Wiki

ການຂໍ VISA ອາເມລິກາ

Posted on December 24, 2013, under ຊີວິດ.

UPDATE 5 ເມສາ 2014: ຕອນນີ້ວິທີການຂໍ VISA ແຕກຕ່າງໄປແລ້ວ ໂດຍສະເພາະການຈ່າຍເງິນ ແລະນັດໝາຍ ແມ່ນເຮັດຜ່ານເວັບໄຊ ustraveldocs ສຳລັບຜູ່ສົນໃຈ ໃຫ້ໄປທີ່ http://www.ustraveldocs.com/la/index.html ໄດ້ເລີຍ

 

ເຄີຍຂຽນເທື່ອນຶ່ງແລ້ວໃນ ປະສົບການໄປສຳພາດ VISA USA ແຕ່ມັນບໍ່ຄ່ອຍລະອຽດ ບາງຄົນອ່ານແລ້ວອາດຈະງົງ ກໍເລີຍຂຽນໃໝ່ ເພາະຮອບນີ້ໄປຂໍຮອບທີ 3 ແລ້ວ (ເພິ່ນກໍບໍ່ອະນຸມັດ long-term VISA ໃຫ້ຈັກເທື່ອ ໃຫ້ແຕ່ 3 ເດືອນຕະຫຼອດ ໄດ້ໄປຂໍໃຫມ່ປະຈຳ)

ຂັ້ນຕອນການຂໍ VISA ຈະມີ 3 ສ່ວນ:

  1. ການຂຽນແບບຟອມ
  2. ການສຳພາດ
  3. ການໄປຮັບ VISA (ໃນກໍລະນີທີ່ຜ່ານ)

ມາເບິ່ງກັນເລີຍວ່າເຮັດແນວໃດແດ່

(more…)

ໄບ່ເລື່ອງສະຖານທູດອາເມລິກາ

Posted on December 24, 2013, under ຊີວິດ.

ມື້ນີ້ໄປສະຖານທູດອາເມລິກາມາ ອອກບ້ານຕັ້ງແຕ່ 7:20 AM ຮອດພຸ້ນ 7:50 AM ລົດຕິດຫຼາຍ ໄປນັ່ງຖ້າປະມານ 2 ຊົ່ວໂມງປາຍຈຶ່ງຮອດຄິວເຮົາ ອັນທີ່ຈິງກໍບໍ່ແມ່ນວ່າເຂົາໄລ່ຕາມຄິວໂດຍກົງ ເພາະເຮົາໄດ້ຄິວເບີ 16 ແຕ່ອ່ານຄິວມາຮອດ 14 ລະຂ້າມໄປ 17 ແລ້ວກັບມາ 6 ແລ້ວຄ່ອຍມາ 15 ຈາກນັ້ນກໍ 16 ກໍເລີຍຮູ້ສຶກວ່າດົນເຕີບ =_=

ພໍຮອດຄິວແລ້ວກໍໄປ ກໍບໍ່ຮູ້ວ່າໄປກວນ “ຈຸດຢືນ” ຫຍັງຂອງລຸງຜູ່ສຳພາດ ຄິດວ່າຄືຊິເປັນນຳຕອນເຮັດ ten-print (ສະແກນນິ້ວມືທັງ 10) ແລ້ວເຮົາກໍຢືນຢູ່ບໍ່ເວົ້າຫຍັງ ເພາະຄິດວ່າລາວຊິຖາມເອງ ລຸງເພິ່ນກໍເລີຍເວົ້າຂຶ້ນມາວ່າ “If you don’t want to do this then we don’t have to.” ເຮົາຟັງແລ້ວກໍງົງ ອ້າວ ອີ່ຫຍັງຫວະ ກໍເລີຍຖາມວ່າ “What should I do?” ພໍເທົ່ານັ້ນລະ ກໍເລີຍຄິດອອກວ່າ ບໍ່ໄດ້ເອົາເອກະສານຫຍັງໄປນຳເລີຍ ປົກກະຕິເຂົາເຈົ້າຈະມີ VISA letter ຫຼື support letter ໄປ ແຕ່ຂອງເຮົາຂໍເອກະສານນຳບໍລິສັດບໍ່ທັນ ກໍເລີຍບໍ່ມີ ເຊິ່ງກໍບໍ່ຮູ້ຊິມີເຮັດຫຍັງ ເພາະໃນຄວາມເປັນຈິງ ເຄີຍໄປ 2 ເທື່ອແລ້ວ ໄປກໍກັບຕາມນັ້ນທຸກເທື່ອ ແຕ່ກໍຄືວ່າຫັ້ນລະ ເພິ່ນມີກົດລະບຽບຂອງເພິ່ນ ຕ້ອງເຄົາລົບກົດລະບຽບປະເທດເຂົາເຈົ້າ

(more…)

ປະຕິທິນ 2014

Posted on December 23, 2013, under ຊີວິດ.

ບໍ່ແມ່ນປະຕິທິນເຕັມໆ ເດີ ເປັນການຄັດຈ້ອນເອົາມື້ໃນປະຕິທິນມາສະແດງ ວ່າມີວັນພັກມື້ໃດແດ່ (ບາງມື້ກໍບໍ່ໄດ້ພັກ)

ຄລິກເຂົ້າໄປອ່ານກັນເລີຍ

(more…)

ຫຼຸດຄວາມໄວ = ຫຼຸດຄວາມສ່ຽງ

Posted on December 19, 2013, under ຊີວິດ.

ມື້ກີ້ເບິ່ງຂ່າວມາ ເຂົາເຈົ້າເວົ້າເລື່ອງອຸປະຕິເຫດທາງລົດ ເພິ່ນບອກວ່າ:

ຄວາມໄວ 60km/h ແຮງຊົນເທົ່າກັບຕົກຈາກບ່ອນສູງ 14 ແມັດຫຼືຕຶກສູງ 5 ຊັ້ນ
ຄວາມໄວ 80km/h ແຮງຊົນເທົ່າກັບຕົກຈາກບ່ອນສູງ 25 ແມັດຫຼືຕຶກສູງ 8 ຊັ້ນ
ຄວາມໄວ 100km/h ແຮງຊົນເທົ່າກັບຕົກຈາກບ່ອນສູງ 39 ແມັດຫຼືຕຶກສູງ 13 ຊັ້ນ
ຄວາມໄວ 120km/h ແຮງຊົນເທົ່າກັບຕົກຈາກບ່ອນສູງ 56 ແມັດຫຼືຕຶກສູງ 19 ຊັ້ນ

ມະນຸດໃຊ້ເວລາ 0.75 ວິນາທີໃນການຢຽບເບຣກໄດ້ຢ່າງມີປະສິດທິພາບ ໄລຍະເວລາທີ່ເສຍໄປນີ້ເອີ້ນວ່າ “ໄລຍະເວລາຂອງປະຕິກິລິຍາຕອບສະໜອງ” ເຊິ່ງຈະປ່ຽນໄປຕາມບຸກຄົນ ຄວາມໄວລົດ ແລະຮ່າງກາຍ ຫຼືສະໝອງໃນຂະນະນັ້ນໆ (ເຊັ່ນ: ອ່ອນເພຍ, ເມື່ອຍ ຫຼືມຶນເມົາຈາກລິດຢາ ຫຼືເຫຼົ້າ) ເຮັດໃຫ້ປະສິດທິພາບການຕອບສະໜອງເສຍໄປ

ສູດຄຳນວນແມ່ນ ຄວາມໄວ + ປະຕິກິລິຍາຕອບສະໜອງຕ່ຳ (ເຫຼົ້າ, ເຫງົານອນ, ໂທລະສັບ) = ຊີວິດສັ້ນ 🙁

ສະນັ້ນ ຫຼຸດຄວາມໄວ = ຫຼຸດຄວາມສ່ຽງ

ຄວາມຊວຍອັນປະເສີດ

Posted on December 9, 2013, under ຊີວິດ.

ສອງມື້ມານີ້ເຮັດຫຍັງພາດຕະຫຼອດ ມື້ຄືນນີ້ເຮັດເລນຕົກ ມື້ນີ້ຫຼົງໄປລຶບ au8ust.org ອອກແລ້ວລືມ backup ຖານຂໍ້ມູນ ຕ້ອງໄດ້ນຳມາ restore ຈາກ google cache

ປານບ້າ =_=!

ກ່ຽວກັບວິໄນ

Posted on November 19, 2013, under ຊີວິດ.

ໄປເຫັນມາໃນພັນທິບ ມີໃນ http://ihears.blogspot.com/2013/11/blog-post_8.html ນຳ ລອງອ່ານກັນເບິ່ງ

สมัยผมเป็นผู้บริหารสนามบิน…อยู่ต่างประเทศ…
เจ้านายฝรั่ง…เดินมาชี้หน้าด่าผมว่า…
มึงเป็นผู้บริหารที่เฮงซวยมาก…
ผมตกใจ…แต่ก็หัวเราะ…แล้วก็สวนคำทันทีทันใดว่า…
มึงผิดแล้ว…นี่แสดงว่ามึงไม่รู้จักกู…
ทุกคนรู้ว่า……
กูคือผู้บริหารที่เก่งที่สุด…
ประสบความสำเร็จสูงที่สุด…
ในรุ่นเดียวกัน…ที่เข้ามาทำงานพร้อมกัน…

มันบอกว่า…
กูไม่รู้ว่า…มึงสำเร็จยิ่งใหญ่ขนาดไหน…
แต่ในสายตากู…มึงคือผู้บริหารที่เฮงซวยที่สุด…
เฮงซวยยังไง…? ไหนว่ามาซิ…
มึงเป็นผู้บริหาร…ที่ขาดวินัย…วินัยอ่อนมาก…

นี่ถ้าเป็นระเบียบในสนามรบ…
ทหารที่ขาดวินัย…เขาจะเอาไปยิงทิ้ง…
ขืนเสี่ยงใช้ทหารประเภทนี้…จะทำให้กองทัพเสียหาย…
และพ่ายแพ้ในสงครามได้…

ผมฟังแล้วตกใจ…
แสดงว่าคนที่ขาดวินัย…เฮงซวย…และไร้ค่ามาก…
ผมก็ถามต่อว่า…ผมขาดวินัยยังไง..?
มันบอกว่า…
นี่เป็นจุดอ่อนของผู้บริหารไทยทุกคน…
ที่มันมองเห็นคือ…เวลาที่ลูกน้องทำผิด…
ยืนดูเฉย…ไม่เรียกมาว่ากล่าวตักเตือน…
ผมบอกว่า…มันเป็นความผิดเล็กน้อย…หยุมหยิมเกินไป…
มันบอกว่า…วันนี้เป็นความผิดเล็กน้อย…
แต่พรุ่งนี้…มันจะใหญ่ขึ้น…
และถ้ายังไม่เตือน…
เดือนหน้ามันจะใหญ่ขึ้น 30 เท่า…

และถ้ายังไม่เตือน…
อีก 3 เดือน…มันจะใหญ่มาก…เป็น 100 เท่า…

จนทำให้หลายคนเดือดร้อน…รวมทั้งมึงด้วย…
และเมื่อถึงวันนั้น…มีคนไปเตือน…ไปลงโทษ…ไอ้คนทำผิด…
มันจะถามว่า…
กูทำผิดอะไร…
กูทำแบบนี้มา 3 เดือนแล้ว…ไม่เห็นมีใครว่าอะไร…
มึงเป็นใคร…มาเสือกอะไรเรื่องของกู…เจ้านายกูยังไม่ยุ่ง

แล้วหลังจากนั้น…ก็ไม่มีใครว่ากล่าวตักเตือนมันได้…
จนกว่าจะเกิดเหตุใหญ่โต…จนควบคุมไม่อยู่…
เดือดร้อนกันทั้งบริษัท…หายนะกันทั่วทั้งประเทศ…
ผมฟังแล้วยิ้มๆ…นึกเถียงในใจว่า…
เหตุการณ์แบบนี้…ไม่มีทางเกิดขึ้นกับกูหรอก…เพราะกูเก่ง…

หลังจากนั้นไม่นาน…ประมาณ 3 หรือ 4 เดือน…
ลูกน้องของผม…ขับรถ…ชนเครื่องบิน…
นำหายนะมาสู่ผม…และบริษัท…ชนิดที่รับมือไม่ทัน…
สาเหตุเป็นเพราะ…
ขาดวินัย…
เหมือนกับที่เจ้านายฝรั่ง…เคยด่าผมไว้…เปี๊ยบเลย…

เรื่องมีอยู่ว่า…
ทุกเช้าก่อนนำรถออกไปทำงานในสนามบิน…
มันต้องเช็คความพร้อมของรถ 25 รายการ…
ตาม Check list ที่เขาทำไว้…
แต่คนไทย…มันเก่งมาก… 25 ข้อ…เช็คเสร็จภายใน 1 นาที…
ทำเครื่องหมายถูก…ทั้ง 25 ข้อ…ภายใน 1 นาที…
โดยไม่ต้องดูรถ…แล้วเซ็นชื่อกำกับ…แสดงว่า…เช็คแล้ว…

ไม่ต้องเช็คหรอกเจ้านาย…เช็คทำไมทุกวัน…เมื่อวานก็เช็คแล้ว…
เมื่อคืนนี้…รอบกลางคืนก็เช็คแล้ว…รถไม่มีปัญหาหรอก…

ทำไมถึงต้องเช็คทุกวัน…มันบ่อยเกินความจำเป็น…
ผมก็พยักหน้าเห็นด้วย…

พอรถชนเครื่องบิน…ก็ทำการสอบสวน…
ปรากฏว่า…รถคันนี้…ไม่ได้เช็คสภาพนานกว่า 6 เดือนแล้ว…
แต่มันมีบันทึกว่า…เช็ควันละ 2 ครั้งทุกวัน…ตลอด 6 เดือนเต็ม…
เพราะมันใช้วิธีเช็คแบบเดียวกัน…คือขีดเฉพาะ Check list…
แต่ไม่ได้ตรวจสภาพรถจริงๆ…

จากเหตุการณ์วันนั้น…ผู้เกี่ยวข้องถูกลงโทษกันถ้วนหน้า…
ผมในฐานะผู้บริหาร…ที่รับผิดชอบในวันนั้น…
เกือบถูกไล่ออก…
ดีแต่ว่า…กรรมเก่าที่ทำไว้ดี…
คือประวัติและผลงานของผมยอดเยี่ยม…มาตลอด…
เลยช่วยให้รอดไปได้่ครั้งหนึ่ง…
คนไทยทั้งหมด…ที่ทำงานที่นั่น…
เสียศักดิ์ศรี…อย่างรุนแรง…

พวกฝรั่งมองคนไทย…ด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยาม…
ว่าเป็นพวก…ไม่ได้เรื่อง…เฮงซวย…ไม่มีวินัย…
ทำผิดคนเดียว…
ถูกประนามกันทั่วประเทศ…

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา…
ผมให้ความสำคัญของเรื่องวินัย…เป็นอันดับหนึ่ง…

เห็นใครทำผิดกฏระเบียบ…ผิดวินัย…ผมเข้าไปเตือน…ทันที…
โดยไม่ลังเลแม้แต่น้อย…
ไม่ว่าความผิดที่ทำนั้น…มันจะเล็กน้อยแค่ไหน…
เพื่อยุติการทำผิด…ให้หยุดอยู่แค่ตรงนั้น…ไม่ขยายวงต่อ…
และได้รับการแก้ไขให้ถูกต้อง…ในการทำครั้งต่อไป…

แล้วผมก็นำบทเรียนที่ล้ำค่าที่สุดในชีวิตนี้…
มาเป็นแบบอย่าง…ในการเลี้ยงลูก…
ไม่ว่าลูกจะทำผิดเรื่องเล็กน้อยแค่ไหน…
ผมจะรีบเข้าไปเตือน…และกำชับว่า…
อย่าทำแบบนี้อีกเด็ดขาดนะลูก…
ทำให้ลูก…เป็นคนที่มีวินัยเข้มข้น…
อะไรไม่ดี…อะไรไม่ถูกต้อง…ไม่ทำ…
ผู้คนที่อยู่รอบข้าง…ไม่มีใครเดือดร้อน…
ชีวิตครอบครัวมีความสุขสมบูรณ์…

ອັດຕາຄວາມໜ້າຈະເປັນຂອງຄົນຈຳນວນຫຼາຍ

Posted on November 17, 2013, under ຊີວິດ.

ກຳລັງຄິດເລື່ອງນຶ່ງ ຄືເລື່ອງຄວາມໜ້າຈະເປັນໄປໄດ້ຂອງພຶດຕິກຳຄົນຈຳນວນຫຼາຍໃນສັງຄົມ

ເລື່ອງທີ່ຄິດມັນຄອບຄຸມເຖິງຫຼາຍໆແງ່ມຸມຂອງຄວາມຄິດຄົນທີ່ດຳເນີນຢູ່ ຄິດວ່າທິດສະດີນີ້ມັນຄ້າຍໆກັບການເກັບສະຖິຕິຕົວຢ່າງຂອງຄົນຈຳນວນຫຼາຍ ແລ້ວເບິ່ງອັດຕາຄວາມໜ້າຈະເປັນຂອງກຸ່ມຄົນທີ່ມີລັກສະນະ (pattern) ເຫຼົ່ານັ້ນຂອງສາດ physiognomy ຫຼື feng shui (ທີ່ເນັ້ນໄປເລື່ອງຕຶກອາຄານບ້ານເຮືອນ) ຂອງຄົນຈີນ ເຊິ່ງມັນກໍອາດຈະຖືກ ຫຼືບໍ່ຖືກ ແຕ່ສ່ວນໃຫຍ່ຈະມີແນວໂນ້ມໄປໃນທາງນັ້ນໆ

ມີເລື່ອງນຶ່ງທີ່ມັກສັງເກດແມ່ນພຶດຕິກຳຂອງການເລືອກຄູ່ຂອງມະນຸດ ຫຼັງຈາກທີ່ສັງເກດມາໄດ້ໄລຍະນຶ່ງ ເຫັນວ່າໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ ມີແນວໂນ້ມທີ່ຈະຄາດເດົາໄດ້ ເຖິງວ່າອັດຕາໂຕແປມັນຈະມີຈຳນວນຫຼາຍກໍຕາມ ແຕ່ມັນພັດມີໂຕແປຫຼັກໆ ບໍ່ຈັກຢ່າງເທົ່ານັ້ນເອງ ເພາະເລິກໆ ແລ້ວສິ່ງທີ່ຝັງຢູ່ລົງໄປມັນຢູ່ໃນ gene ທີ່ສືບທອດກັນມາຂອງທັງຊາຍແລະຍິງ ຄືພື້ນຖານທີ່ເຮັດໃຫ້ລັກສະນະຄວາມເປັນໄປໄດ້ຕ່າງໆ ມັນໂດດເດັ່ນຈົນສາມາດຈັບທາງໄດ້

ຢ່າງນຶ່ງທີ່ສັງເກດຄື ອັດຕາຄວາມໜ້າຈະເປັນໄປໄດ້ ຂອງການແຍກທາງລະຫວ່າງຄູ່ຮັກ ທີ່ມີການສະແດງອອກເຖິງຄວາມຮັກລະຫວ່າງກັນແລະກັນ ໃຫ້ກັບສາທາລະນະໄດ້ຮັບຮູ້ ຈາກທີ່ສັງເກດມາ ຄິດວ່າເປັນກໍລະນີທີ່ພົບເຫັນໄດ້ງ່າຍ ເກັບຂໍ້ມູນໄດ້ງ່າຍ ແຕ່ທ້າຍທີ່ສຸດແລ້ວ ການຈະເກັບຂໍ້ມູນຈົນສາມາດອ້າງອີງໄດ້ແບບສາດຂອງຈີນນັ້ນ ຕ້ອງໃຊ້ຈຳນວນໂຕຢ່າງນັບພັນນັບໝື່ນເລີຍ ເຊິ່ງບໍ່ໜ້າຈະເປັນໄປໄດ້ໃນຊ່ວງຊີວິດດຽວ ເອ້ະ… ຫຼືວ່າໄປສຶກສາ physiognomy ດີກວ່າ?